Zo jong achter de geraniums is niks voor mij

Coen Mulder, nu 68, lijdt al vanaf zijn 48e aan reumatische artrose en rijdt tegenwoordig op een Solo scootmobiel. We vroegen hem naar zijn ervaringen. “Het was een moeilijke stap om over te stappen naar een scootmobiel. ‘Ik ben er nog niet aan toe’, zeggen veel mensen. Maar ik heb gewoon mijn tanden op elkaar gezet. Zonder scootmobiel had ik helemaal geen vrijheid meer en zo jong achter de geraniums was ook niks voor mij. Dat breekt je op”, aldus Coen, die altijd op de weg geweest is als vrachtwagenchauffeur.

Blind vertrouwen

“Inmiddels heb ik dus alweer zo’n 20 jaar reumatische artrose. Voor de Solo heb ik een aantal andere scootmobielen versleten, maar die zijn me nooit goed bevallen. Sinds de Solo, dit is alweer m’n vierde, ben ik van de beugels af. De volledig instelbare vering vangt alle klappen op. Hiermee heb ik ‘m eigenlijk alweer terugverdiend, want die beugels van titanium en carbon kostten destijds wel 50.000 gulden. En ook niet geheel onbelangrijk: ik heb veel minder pijn. Ik vertrouw blind op de Solo en heb in de afgelopen vijf jaar dan ook meer dan 11.000 km per jaar gereden!”

Even bijtanken voor Coen Mulder

Een geweldige uitvinding voor Coen en andere kilometervreters op de scootmobiel, zijn de zogenoemde ‘hotspots’, oftewel oplaadpunten voor elektrische scootmobielen. Tijdens zijn tripjes naar de Veluwe, rijdt Coen Mulder al gauw 100 km. “Dan is het wel handig om tussendoor in een restaurantje even te kunnen ‘bijtanken’. En met de Solo hoef ik me geen zorgen te maken; ik rijd met gemak door sneeuw en over bospaden en ik kom altijd weer veilig thuis. Ik kom nu op plekken waar ik anders niet zou komen”, aldus Coen. “In mijn vrije tijd, maar ook in opdracht, maak ik graag foto’s. Daarnaast ben ik een echte natuurliefhebber. Soms ga ik zo op in de vogeltjes, dat ik vergeet plaatjes te schieten.” Lachend: “De automatische piepjes bij het achteruitrijden laat ik altijd meteen uitzetten. Dat is vast handig voor sommigen, maar het schrikt wild af hè.”

Krachtige scootmobiel

Op de vraag of hij nog tips voor andere gebruikers heeft, antwoordt hij: “Ik vind het wel belangrijk dat je ‘m écht gebruikt. Voor een retourtje kerk heb je zo’n scootmobiel niet nodig. Wat veel mensen niet weten is dat ‘ie echt volledig aan te passen is aan je eigen comfortwensen. Daar moet je gewoon naar vragen. Ook is een kleine rijvaardigheidscursus aan te raden. Kijk, ik heb voldoende wegervaring vanwege mijn achtergrond, maar er is er wel eens een door de winkelruit gegaan. Er zit veel kracht in zo’n elektromotor.”