Bert’s droomrit: met de Solo scootmobiel naar de Zwarte Cross

Bert Zittersteijn, geboren in 1951 in Ede, kreeg al op jonge leeftijd te maken met diabetes type 1 – een diagnose die zijn leven flink op zijn kop zette. Al vanaf zijn vijfde jaar stonden ziekenhuisbezoeken en dagelijkse insuline-injecties centraal in zijn leven. Maar ondanks alle uitdagingen hield hij vast aan één ding: zijn verlangen naar vrijheid. En die vrijheid bereikte een hoogtepunt toen hij met zijn Solo scootmobiel de Zwarte Cross mocht beleven – een avontuur dat hij nooit voor mogelijk had gehouden. 

Leven zonder benen, maar mét wilskracht  

Diabetes bracht in de loop der jaren steeds meer uitdagingen met zich mee, en uiteindelijk stond Bert voor een zware keuze: zijn onderbeen moest worden geamputeerd. Hoewel het een ingrijpende beslissing was, besefte Bert al snel dat dit hem niet zou tegenhouden. Hij keek vooruit en bleef vechten. “Het is wat het is,” dacht hij, en hij ging door, met steun van zijn artsen en zijn vastberadenheid om het leven te blijven omarmen. 

De eerste rit naar vrijheid  

Zijn revalidatie bracht hem naar het Militair Revalidatiecentrum in Doorn, waar hij omringd werd door jonge militairen die terugkeerden uit Afghanistan. Hier vond Bert niet alleen nieuwe kracht, maar ook nieuwe vrienden, met wie hij door humor en doorzettingsvermogen weer de mooie dingen van het leven ontdekte. In Doorn maakte Bert ook voor het eerst kennis met de scootmobiel. Wat begon met een voorzichtige rit door de gang, groeide uit tot de sleutel naar zijn vrijheid. Voor het eerst in lange tijd voelde hij zich weer onbeperkt.   

Zwarte Cross: een droom die uitkomt  

Die vrijheid leidde hem uiteindelijk naar een bijzonder avontuur: de Zwarte Cross. Dankzij een speciaal aangepaste Solo scootmobiel kon Bert vol zelfvertrouwen deelnemen aan een dag vol hoogtepunten. Het eerste wat hij deed? Een echt Zwarte Cross-shirt en bijpassende pet scoren natuurlijk. Ook nam hij een kijkje achter de schermen bij Ricky’s Rotary en stond zelfs vooraan bij de start van de legendarische crossbaan. Over het hele terrein kon Bert zich vrij bewegen, waardoor hij het festival kon ervaren net als iedereen – even geen beperkingen, maar gewoon genieten zoals iedere andere festivalganger. De Zwarte Cross, bekend om zijn toegankelijkheid en mogelijkheden voor iedereen, werd zo een ervaring die zijn verwachtingen ver overtrof.  

Veel meer dan een hulpmiddel  

Voor Bert is de Solo inmiddels veel meer dan een hulpmiddel. “Die Solo, het zijn mijn benen, het is mijn leven,” vertelt hij vol overtuiging. Of het nu een rit naar Ede, Oosterbeek of zelfs Tiel is, de Solo geeft hem precies de vrijheid die hij altijd heeft gezocht. Geen plek is te ver, geen terrein te uitdagend.   

Grenzeloze mogelijkheden dankzij innovatie  

De Solo bracht hem niet alleen naar de Zwarte Cross, maar symboliseert iets veel groters: de kracht van technologie en innovatie om levens te veranderen. Nu, op 73-jarige leeftijd, blijft Bert nieuwe avonturen opzoeken. Met de wind in zijn haren en de zon op zijn gezicht geniet hij iedere dag opnieuw van de vrijheid die de Solo hem geeft. Voor Bert is de wereld, net als zijn Solo scootmobiel, grenzeloos. En voor hem schijnt de zon altijd!